ساده یا پیچیده، شایع
ادراری که در کلیه‌ها تشکیل و توسط دست‌گاه ادراری، یعنی کلیه‌ها، میزنای، مثانه، و مجرای خروجی مثانه تخلیه می‌شود به طور معمول استریل است. عامل عفونی، اغلب اوقات باکتری است که در روده قرار دارد و راه دست‌گاه ادراری را به بالا طی می‌کند و تکثیر می‌شود. بررسی ادرار معمولن باکتری «اشریشیا کلی Escherichia coli » و مقدار آن را مشخص می‌کند. ویروس ها و یا قارچ‌ها، فقط در موارد خاصی عامل عفونی هستند.
علایم و نشانه‌های عفونت دست‌گاه ادراری متفاوت هستند و به مکان آن بستگی دارند. عفونت «پایین»، محدود به مثانه و التهاب مثانه است. ممکن است به مجرای ادرار محدود شود و باعث «اورتریتurétrite » شود که اغلب با یک بیماری که از راه جنسی منتقل می‌شود در ارتباط است. در مردان عفونت پروستات به پروستاتیت حاد تبدیل می‌شود که می‌تواند مزمن و به سختی درمان شود.
عفونت «بالا»، وقتی به وجود می‌آید که این باکتری به داخل حالب وارد شود و به یک یا هر دو کلیه رسد و به «پیلونفریتPyélonéphrite » بی انجامد. در این مورد، خطر آن که باکتری وارد جریان خون شود و به سپتیسمی بی‌انجامد وجود دارد.
درمان سیستیت حاد در اغلب موارد بسیار موثر است، به خصوص اگر درمان به اندازه کافی دراوایل سیستیت آغاز شود. اما تجربه نشان می‌دهد که بسیاری از زنان یک یا دو روز صبر می‌کنند تا با دکتر خود ملاقات کنند و در نتیجه این انتظار فقط اتلاف وقت است
عفونت «ساده »، در فردی که یک دست‌گاه ادراری طبیعی دارد رخ می‌دهد و بدون عارضه است. این امر به ویژه در زنان، که به علت آناتومی خود خطر عفونت بالاتری دارند رایج تر است. در زنان «اورترl’urètre » کوتاه است، و در داخل حفره تناسلی، نزدیک به مقعد و روده‌ها که مخزن طبیعی این باکتری است باز می‌شود. این نوع عفونت، بدون عارضه، توسط یک سیستیت حاد، که هیچ نیازی به بررسی بیش‌تر ندارد شروع و توسط آنتی بیوتیک با درمان کوتاه سه روزه درمان می‌شود. این عفونت بی‌اهمیت می‌تواند در صورت تکرار در اغلب موارد، با تاثیر قوی روحی و روانی بسیار ناتوان کننده شود.
عفونت «پیچیده یا خطرناک» وقتی رخ می‌دهد که دست‌گاه ادراری غیرطبیعی باشد. ممکن است که بیمار یک کودک باشد، از هر دو جنس و حامل یک دست‌گاه ادراری غیرطبیعی مادرزادی با ریفلاکس مثانه (VUR)، و یا یک فرد بزرگ سال از هر دو جنس با دست‌گاه ادراری با یک مانع بر جریان طبیعی ادرار مانند بیماری سنگ کلیه، یا سرطان پروستات. در آن صورت، خطر عفونت «بالا» زیاد می‌شود و می‌تواند به مشکلات شدید کلیوی، مانند پیلونفریت حاد، که می‌تواند مزمن شده و منجر به نارسایی کلیه شود. دو شرایط به ویژه مهم هستند. هنگام بارداری، هر عفونت دست‌گاه ادراری در زنان باردار باید جدی در نظر گرفته شود. هم چنین، در افرادی که وضعیت دیابت را دارند. این‌گونه عفونت‌های دست‌گاه ادراری، نیاز به بررسی بیش‌تر و درمان طولانی‌تر دارد.
تمایز بین این دو نوع ساده بدون عارضه و نوع پیچیده خطرناک عفونت‌های دست‌گاه ادراری برای درمان هر وضعیت متفاوت، مهم خواهد بود.
التهاب مثانه شایع‌ترین شکل از عفونت های دست‌گاه ادراری است. علایم آن شروع سریع، درد و سوزش هنگام ادرار کردن، احساس سنگینی و اسپاسم شدید در انتهای ادرار کردن، احساس احتیاج فوری به ادرار کردن در حالی که مثانه خالی است و یا مقدار کمی ادرار در آن وجود دارد. وجود خون در ادرار یکی از نشانه‌های دیگر عفونت و التهاب مثانه است. عدم وجود تب نیز یکی از نشانه‌های مهم است زیرا تب نشان دهنده یک بیماری شدیدتر و عفونت «پیچیده» به خصوص کلیه است. معمولن درمان التهاب مثانه باعث ناپدید شدن علایم در عرض چند ساعت و بازیابی سریع بیمار می‌شود.
ترشحات واژن، خارش، دیافراگم پیش گیری از بارداری، و رابطه جنسی از عوامل مستعد کننده بروز التهاب مثانه به شمار می‌روند. اختلالات گوارشی، یبوست یا اسهال چند روز قبل از شروع علایم التهاب مثانه می‌تواند وجود داشته باشد.
درمان سیستیت حاد در اغلب موارد بسیار موثر است، به خصوص اگر درمان به اندازه کافی دراوایل سیستیت آغاز شود. اما تجربه نشان می‌دهد که بسیاری از زنان یک یا دو روز صبر می‌کنند تا با دکتر خود ملاقات کنند و در نتیجه این انتظار فقط اتلاف وقت است. درمان در‌واقع درد را تسکین خواهد داد و آنتی بیوتیک باعث حذف باکتری خواهد بود. نوشیدن آب فراوان و عصاره کرن بری به درمان بسیار کمک خواهد کرد. مدت زمانی که باید آنتی‌بیوتیک مصرف شود
بسیار مورد بحث است ولی به نظرمی رسد که درمان سه روزه عوارض جانبی کم‌تری از نظر تغییر فلور باکتری‌های روده دارد و از عود التهاب مثانه نیز جلوگیری می‌کند.
